gerdanýn eþkin olurken
kýzýl ýrmak süslerdi saçlarýný
incecik belin o uzun boyun
uzun yayla yangýn yeriydi yüreðin
dört nala parlardý atlarýn toynaklarý
ve þeyh þamil birikirdi aynanda
þarkýlarýn mevsim mevsim
bir mýzýkadan dökülürdü kara denize
bir dað evinde doðardý düþlerin
parmaklarýn akordeon olurdu
þarkýlar birbirini özlerken
uzun yaylanýn uðultusu olurdu
deste deste avuçlardýn sevdayý
bir çerkez þarkýsýnda kiraz öperken
ay karnýndan konuþurdu geceye
göz göze gelirdik þirvanla bin boðayla
akardýn yaylanýn gecesine su
çerkez kýzý nehir saçlý
sen uzun yayla isyanýydýn doðrusu
Sami ARSLAN
Karþýyaka ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.