Kimilerini pek de mutlu eder, Hazýrý yemek, Güzeli övmek, Seveni sevmek, Doyasýya gerinip, Emeðini hesap etmeden, Deriin bir oh çekmek.... Oysa varmý öyle, Emeksiz yemek, Hele bir düþünün, Ne de yok ki emek. Aþ da emek, Ýþ de emek, Ana da baba da, Eþ dost ve arkadaþda, Koklamaya kýyamadýgýmýz evlat da Hepsin de gerekli emek. Þöyleri bir kollarý sývasak, Gönül kapýmýzý aralasak, Bazen zoru bazen kötüyü, Kendi yüregimizle tartsak, Hiç bir þeyin meydana , Öyle kolay gelmediðini anlasak.. Sahip olduklarýmýzýn degerini, Daha iyi anlasak......
Zormudur acaba...
SERGÜL KANDEMÝR 05.02Ç2011 ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
sergül kandemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.