Ah Bu Geceler
Bu geceler yalnýzlýðýmýn tanýðý.
Bu geceler ömrümün karanlýðý.
Ve gözyaþlarýmýn en deðersiz aný.
Ah bu geceler yok mu!
Bir kadehe dost diye sarýldýðým,
Bir sigarayý nefretim gibi soluduðum
Ve acý hatýralara çaresizce hedef olduðum
Ah bu geceler…
Olmasýn artýk ihanet,
Olmasýn artýk çile, dert.
Mutluluða hasret, sevgiye hasret
Geçer mi böyle bu hayat?
Biter mi karanlýk, diner mi gözyaþlarý,
Ben de görür müyüm ömrümde aydýnlýðý?
Ben bu karanlýk gecelerde bir mum gibi yandýkça eridim.
Ben bu karanlýk gecelerde nefretimi ikiye katladým.
Ve bu periþan hâlime bu gecelerde alýþtým.
Ah bu geceler yok mu!
Sarhoþluðun deliliðe,
Uykularýn kâbusa dönüþtüðü an.
Geçmeyen vakitlerin, bitmeyen yalnýzlýðýn yaþandýðý an.
Ah bu geceler yok mu!
Ümitlerimi bataða saplayan,
Dertlerimi ikiye katlayan
Ve beni böyle amansýz acýlarla yalnýz býrakan
Hain geceler…
Ben bu gecelerde sevgiye hasret kaldým.
Ben bu gecelerde aþkta ihaneti tattým.
Ve ben bu gecelerde ölümüne gözyaþý döktüm.
Bu geceler ki güneþi karanlýða çeviriyor.
Bu geceler ki sessizliðe ev sahipliði ediyor.
Kim bilir neler oluyor gecelerde, neler yok oluyor?
Ve biliyorum ki dertler yoldaþým olacak.
Ve biliyorum bu hain geceler beni de yutacak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.