Tut beni, Ellerimden tut beni. Göllenmesin kan içimde, Gök mavi bir ibriþim, Bulutlar baðlýyor gideni…
Al sabrýn emzirdiði acýlarýný, Al benden birer birer. Kalma yalnýz oralarda, Gezelim gel yýldýzlarla beraber…
Senin güneþi tutan ellerinde, Bir anlam yok sanýlmasýn. Sen sudan, yeþillikten, güzellikten bir hayâl, Yüreðime gir, Avuçlarýmda büyü, Benliðimde kal!..
Sen de vurur yýkarsýn, Rüzgârýn güllere vurduðu tokat gibi. Iþýk olursun bazen, Aydýnlarýn istersen kuyunun dibi…
Ne sensiz hayat, Ne sensiz ölüm. Yaþamak seninle anlam kazanýr, Parçasýn benden, yabancý deðil. Bir söðüt dalýnýn suya eðmesi gibi, Usulca sevgimin önünde eðil!... MUHSÝN ÝLYAS SUBAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhsin İlyas Subaşı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.