Yol Uğruna

ikircik salkýmlarý yola serpiliyor
köprünün ihtiþam kokan rüzgârýnda
kaftan giymiþ düþünceler teleklerde
saf olmuþ haykýrýyorlar dizlerinin dibinde
nirengi diyaframýnda haykýrýþ fayda deðil
insanlýk bunu istemiyor penceresinde
câriye serbestliðinde atýlan adýmlar
özgürlük niþanesi deðil pranga kemendinde
bir düðüm olsa açýlýr..
boðaza saplanan tavsiyenin dili olamaz
basiret baðýnda gezerken anlar insan
dünya sýr daðýtýyor topraklara
ezilen terâne olsa kefe bozulmaz
kapanmayan panjurunda göz gözü görmez
halden anlamayan “hâl” konuþmayýnca
bu da dilin sultanlýðý kalbe dost
kalp konuþunca tatlanýr dil
lebriz baþaðýn kostümü ne hoþ
meyvesini hatýrlatýr ýstýrap palmiyelerinin
mazimden burnumu sýzlatan bir kor
hafakanýmý yalayan poyrazýmla gelmiþ
yufka izlerde hayat bir saykal
med-cezirler türden öte rafta
rehin aldým muhalif kalem cýzýrtýsýný
eðildim mürekkebin ruhuna..
bana sorsalar zaman akýyor mu
kaynayan günlerim heyecanýmda bir sýr
ulu mabette vefa titremesi adetim
baþucumda seher yalazý..belki nakaratým
sadet izlerimde hep ayný tebessüm
buðulanmamýþ aynamda insanýn göremeyeceði
çerçeveli bir hicran..
mürekkebime damýtýrken elime bulaþmýþtý
ince latifenin kan çeperi
fýsýldamak isterdim hayatýmýn bu esamesini
saklý kalsýn halim,konuþsun kalemim..

Gürsel ÇOPUR

Sosyal Medyada Paylaşın: