Dudaklarımda ki Sensizlik
Kýyametler kopuyor içimde,
Dalga dalga bulutlar yüzsüzlüðe yüz tutmuþ,
Yaðan yaðmurlar bedenimi deðil ruhumu ýslatýyor bu defa!!!
Sensizlik düðüm düðüm,
Boðazýmda kenetlenmiþ anahtarsýz kelepçe...
Gardiyan suretine bürünmüþ insanlýk
Koðuþum kalbimde
Mahpusluk bedenimde...
Kanatlanmýþ güvercinleri uçuramýyorum sana,
Gidenler sana ulaþamadan bana dönüyor
Acýn dudaklarýma mühürlü
Zehir gibi akýyor içime...
Gökle yer arasýnda bulunan sayýsýz tabaka pul pul olmuþta, içimde toplanmýþ misali,
Rüzgarýn uçurduðu parçacýklar göz yuvalarýmda birleþmiþ,
Bedenimi kemiren toprak altý sürüngenleri...
Neler söylenmiþ neler yazýlmýþ bu zamana kadar
Hasrete dair, acýya dair, ölüme...
Ya beklemek?
Beklenen beklendiðini bilmese de,
Bekleyen onun nefes alýþ veriþini bildiðinde de sevinir,
Beklenen gelmese de,
Bekleyen bir gün mutlaka onun yanýna göçecektir...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.