Ay

Sadece tek bir kez Aþk’a açacakken kendimi,
kim bilir kaç ten tuttu ellerimi...
Bozuldu artýk kalbimin zarý,
þimdi bir orman yaprak dökülsede üzerime,
saklayamam günahlarýmýn mahremiyetini...

Ah aþk ah!
Geçmiþe dönebilseydim bir anlýkta olsa,
yine seni yaþardým o anda...
Ve o kýsacýk anda,
alýp getirirdim seni þimdiye
tutup kolundan...
Getirirdim de, yine kirletirdin benliðimi

ah aþk ah!
Ne hallere düþtün sen!
Belki kendi isteðinle, belki baþka isteklerle...
Aþk...
Topuklu ayakkabý sesleri eþliðinde þimdi,
sokak aralarýnda
ve bir sakýz gibi dudaklar
ve herkeste mevcut uzuvlar gibi bacaklar
ve hep bu aralardan ibaret...

Ýhanette temizleyemez seni artýk
bir yosmanýn gözündan akan birkaç damla rimel ve yanaklarda ruj lekesi
gýrtlaktaki o yutkunma sesiyle beraber
bir yýldýzýn kaymasý gibi kaymýþtým - sana - ve bütün senlere küsüm artýk...
Yanýlýyorsun...
Ben taþ kalpli deðilim
sen bana taþ attýn!
Ben onu baðrýma bastým.

Ah aþk ah!
Ay bile küstü sana.
Bak kaç gecedir hep bulutlarýn arkasýnda
yüzüne bile bakmýyor,
ne dualar ettimde hiç karþýma çýkmýyor...
Ama orda biliyorum..
Bende ona inat sigaramýn dumanýna saklanýyorum.
Bak bak, görüyor musun¿
Bu dünyada benden daha tembeli yok!
Sadece düþünüyorum.
Öyle boþ boþ yazýyorum...
O kadar boþ ki hiç kimse duymuyor
ay bile...
Ah aþk ah!
Öyle bir küstürdün ki, ayý bile...
Bile bile, biliyorsun..
Ben son bedduamý, ilk sana ettim...

A.Sercan

Sosyal Medyada Paylaşın: