SAKLI BÜTÜN RENKLER
avuçlarýma,
boþluðunu býraktýn,
ne kadar yer kapladýðýný bilemediðim
aðýrlýðýný hissettiðim,
çýrpýndýkça parmaklarýmdan kayýp,
gidemeyen,
sesi kýsýlmýþ bir duygunun
kýpýrtýsýný býraktýn…
düþüncelerimin,
tam merkezinde çöreklenmiþ,
iðneli bir top gibi,
kývrandýkça canýmý yakan,
bir bilinmezdi varlýðýn.
sözcükleri çiçeklemeye dilim varmýyor
dört yaný perdelermiþ o bahçede,
saklý bütün renkler.
dokunsam da boyanmýyor,
çocukluðumun anýlarý.
ýþýklayamýyorum ardýmda býraktýklarýmý
mumlu yüzeyi boya tutmuyor geçmiþin.
kapkara bir trene yüklenmiþ dün,
raylar bu güne taþýmýyor mutluluðu
makas baþýnda ben yok-um…
ilkel baþlangýçlarýna yapýþýp kalýyor,
duyumsayýþlar.
evrimine tanýk olacak vakit yok,
ehlileþtirmeye vakit yok sevgileri.
akarsuya karýþýp denize ulaþmak,
kaçýnýlmaz…
okyanusun kalbinde büyüyen girdaba,
kapýlmamak mümkün deðil.
belki med-cezirler kurtarýr beni
çalkanýp köpürdükten sonra,
bir midyenin pembe aðzýnda,
ulaþýrým sakin koylara
ay ýþýðýnda arýnýr paslý düþünceler,
boþluklarý doldurur tuzlu kum…
özlemözkayatunca/yirmisekiztemmuzikibinsekiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saklıbütünrenkler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.