RUHUM SANA ÜFTADE
Yeni çekildi sular...
Beden balçýkla sývalý adeta.
Yaralar izler belli deðil bulut gözlüm,
Her yaným kil, her yaným pas, sülükler ve böcekler misafirim.
Sarsak düþlerim telef olmuþ, yedi ceset verdiði savaþta.
Yedi uðurlu rakamýmdý oysa...
Artçýl hayallerim ,ara ara yokluyorlar hala,
Uðultu kusuyorum artýk, somut deðil nefesin.
Boðazým cebeli tarýk;
Anlaþma yaptým,seni geçirmiyorlar...
Duydumki; selam etmiþsin rüzgara,
Rüzgardan at yaptým, boncuktan kuþ
mahpusum üftadem, her yaným pus
Gittin; sürgün oldu diyarýn,
Kaldým; kaçaðý oldum sensizliðin.
Son tangoda çýplak kaldý gülümün rehasý,
Gül kokulu deðilmiþin meðer,
Meðer güller sen kokuyormuþ,
Bülbülün derdi senmiþsin,
Gülü bahane ediyormuþ.
Çekilsin sular, doðmasýn güneþ,
Seni göstermeyen ýþýk, seni kokmayan gül lazým deðil bana.
Hatta seni doðurmayan ana bile.
Sýrf seni verdi diye, Annenide çok severdim oysa...
Mendile ateþ oyasý iþlenirmi a güzel,
cepken dayanýrmý, kalp dayanýrmý?
Suya ateþ düþse, közü kalýrmý?
Hatrý kalýrmý Kalmalarýn,
GÝtme desem, bir mana barýndýrýmý?
Bu zehir; sensizlikten arýndýrýrmý?
Hadi geliver,
Akýversin yataðýma tenin,
Tenin bende saklansýn,
Seni soran beni bulsun ,
Bir ben olayým sende, benden içeri,
Kimseler bilmesin.
biz bilsek kafi....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.