Her þey o kadar çabuk geliþti ki hala aklým almýþ deðil ! daha dün pencerenizin önünden geçiyordum oysa baþým öne eðik. biliyordum ki o an gözlerinin içine bakmak bütün sakarlýðýmýn kaldýrýma yýðýlmasý demekti... ama hala unutmuþda deðilim kahve fincanýný almak isterken tepsiyle birlikte bütün kahveleri döküveriþimi hani üstbaþý saymýyorumda yüzümün ne kadar renk deðiþtirdiðinden o an neyse ki babam lafý fazla uzatmadan seni istemiþti de þimdi ayný odayý paylaþýyoruz...
tek göz bir odada, gözgöze geliyoruz sabahtan kolukomþunun gözüne sokulacak bayaz çarþaflý döþekte ve gecenin bi yarýsý sen daha soyunmamýþken ben utancýmý duvara asmýþtým bile ellerimin saçlarýný usulca tarayýþýndan anladým.
ama bir þey vardý öyle hiç yoktan unuttuðumuz öyle ki, herkez mutluyken (sevgiyi) hiç konuþmamýþtýk bile...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.