DAĞLAR

Ben daðlarý sýrtýma bütünüyle alsaydým,
Kaçar mýydý elimden sürmeli ceylanlarý?
Ya da bir dað baþýnda sýðýnarak kalsaydým,
Uzatýr mýydý bana beklediðim o yâri?
Daðlar, içimde umut, daðlar, içimde sevdâ,
Ben daðlarda kaybolur, bulunurum daðlarda...

Yaðmur gecesi baþka, kar gecesi baþkadýr,
Bir týlsým gibi siner duygumuza baharý.
Yýldýzlarla çözülen bilmecesi baþkadýr,
Bir gün verir bana da o beklediðim yâri.
Daðlar, nice aþýðýn göz yaþýnda yýkanýr,
Daðlar, beni çektiðim sevdâlarýmdan tanýr...

Zirvesinde bulutlar bin aþk ile raks eder,
Yaðmurlarla yýkanýr o yemyeþil saçlarý.
Her hüzünlü uyanýþ gönlümde aþka gider,
Ben de bir gün koynunda bulacaðým o yâri.
Daðlar, çýlgýn aþklara ne umut, ne gül verir,
Daðlar, Leylâ’m uðruna göz yaþlarýmda erir!..

MUHSÝN ÝLYAS SUBAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın: