Pişman

Sevda denilen bir derin kuyu
Bir düþen piþman bir de düþmeyen
Bazen bal gibi tatlýdýr suyu
Bir içen piþman bir de içmeyen

Ýnip çýkýlan yollarý uzun
Hükmü olamaz çalýnan sazýn
Sofraya konan tavukla kazýn
Bir yiyen piþman bir de yemeyen

Dünya dediðim sanki de hayal
Baþýmda yaþým, hayatým bir yel
Çaðýrýr meçhul beklemeden gel
Bir giden piþman bir de gitmeyen

Elimden uzak bir defa doðmak
Goncanýn iþi bir defa açmak
Mümkün mü dostlar ölümden kaçmak
Bir gelen piþman bir de gelmeyen

Cahilsin demen sevdadan yana
Bulduðum kayýp her defasýnda
Neþe þairin hep rüyasýnda
Bir giren piþman bir de girmeyen

Aþklar yarýmdýr sevdalar dertli
Henüz doðmamýþ bebek pusetli
Bir kýlýf var ki kemik ve etli
Bir sorann piþman bir de sormayan

Derler ki sevmek uzatýr ömrü
Gurbetteyse yar zulm olur dünü
Hasretle geçer her yeni günü
Bir seven piþman bir de sevmeyen

Turgut’um acýr söylenen sözüm
Her gece aðlar sebepsiz gözüm
Uzakta yârim buruþur yüzüm
Bir gören piþman bir de görmeyen

Sosyal Medyada Paylaşın: