Bir kere yak beni !
Bir kere yok et !
Bir kere öldür !
Her gün yeniden ölmek
Yeniden doðmak yoruyor beni…
Bel baðlýyorum yaptýðýn kumdan kalelere
Geçti mevsimi fýrtýnalarýn
Sular artýk yükselmez diyorum
Güzel çiçekler ekiyorum yürek kýyýlarýma
Yamaçlarýmda kuþ yuvalarý
Koyaklarýmda yemyeþil baharlar
Güzel hayaller kurarken
Sular altýnda kalýyor kum kaleleri
Yapayalnýz kalýyorum yalnýzlýðýmýn kýyýlarýnda…
Akþam yapýp sabah bozma kalbimi
Bir kere yýk
Bir kere yak
Razýyým kalýntýlarýmla var olmaya
Akþam doðmak
Sabah ölmek yoruyor atýk beni
Bir sabýr teranesinde
Ayni þeyleri yaþamaktan býktým
Bir kere ölmek istiyorum artýk
Dönüþü yok ölümün geriye
Sen Ýlah deðilsin
Günde birkaç kez öldürüp
Birkaç kez diriltmene izin yok artýk
Topladým gücümü
Göze aldým acýlarýn tümünü
Bir kere yanarak
Bir kere ölerek
Þimdi seni ben öldürüyorum…
Yakamazsýn daha fazla
Bir daha öldüremezsin
Göze aldým cehennemi acýlarý
Bir kere yanarak
Bir kere ölerek
Terk ediyorum seni
Beni bir kere öldürürsün ancak
Ýki kere asla !
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.