müziðin, gerçekleþsin diye geleceði
ben alýnçiçeklerinden kokladým...
ama sevecen tabutlara da yaslandým,
þiir aðlamalýdýr; gözyaþýnda gres yaðý,
iþçinin hesapsýz suyu
ekmek sepetinin dibinde biten ot.
bir senfonidir þimdi
baloda düðmeleri çözülmeyen salon elbisesi yasý tutanlar...
Sütun diplerinde eðilen ürkek balýklarýn
ayýþýðýnda varabildiði derinlik,
dalga yýðýnlarýnýn sunabildiði dünya çýplaklýðý.,
mecnun sesi, göðümde hiç dolanma.
esmer gölgelerde yüzecekler...
þemsiyen yoksa, aþk da olmaz
çiyanlar, amazondan aynalar
bu yaðmurlar tuzlu.
bu serenat, harfleri ters iþliyor.
emek dediðin kekik dalý
kokusunun yitikdir meltemi.
ve mürekkep düþleri sývanmýþ çýplaklýk...
yazýn dediðin,
yazdýðýný dediðin,
yatak üstünde oyuldu.
ey yelkeni tükenmeyen ekvator
ey kýsýr dönence,
pamuktan isyan dokuyorum.
ey sevdiðim kýz Lola,
yoksul sesiyse oluktaki su
býrakalým serçeler içsin
ne sen
ne de ben...
Önce Mazlum!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.