Sırrı yok, gurbet.....
Bir kapý açýlýr, ömrün en garip yolu üstüne.
Gurbet ufkuna adýmlar atýlýr, yolculuk baþlar.
Gitse de adýmlar bir þey çeker insaný geriye.
Aðlar gözler, döner çaresizce baþlar.
El sallayanlar yavaþ yavaþ küçülür geride
Koybolur buðulu gözlerde bakýþlar.
Kim bilir ki son durak gurbetin neresinde?
Gece olunca kývrandýrýr insaný sancýlar.
Köz olur, özü , insanýn can içinde.
Yankýlanýr, karþýlýðý olmayan yakarýþlar.
Ne kalmýþtýr yanýlgýlardan öte elinde.
Hücum eder, son darbeyi vurur piþmanlýklar.
Gurbettir sýrrý yok, sýkýlýr yürek ten kafesinde.
Anlamsýzlaþýr, bir anda en derin anýlar.
Körelir duygular, donar sýcaklýk el memleketinde.
Ah gurbet! geride kalanlar bir yana, seni yaþayanlar anlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.