þakaklarýma kar yaðdý ölümün keþif kollarý yokluyor ara ara beyinde fýrtýna sorular yýðýn yýðýn sancýlý cevapsýz fýsýltýlar hücum eder ve sorar gecede yalnýz zamanlar ben kimim...
henüz yolun ortasýnda da deðilim üstelik uçurumlarýmda sonsuz yýkýlýyorum aþk yolu yamacýna her ayrýlýkta boþluða savruluyorum serüvenim bitmek bilmiyor ufukta alaca karanlýk beni sorguluyor ben kimim...
adýmý sayýklýyorum kulaklarda yankýsý yabancý yanýlgýlarda damla damla oluþuyorum dönüyor hep duraksýz bir aný seyyalede sanki iki ben tüketiyor ömrümün sayacý gece sevimsiz karanlýðýnda boðuyor yapýþýyor iki eli yakama ben kimim...
çocukluðum bana ait deðil mazide an an dolaþýyorum beni buluyorum ara sýra hep birilerinin eli yüreðimi avuçlamada gençliðim henüz yeni ayaklanýyor kopmak üzere fýrtýna en zor dalgada dirilme çabasýndayým beni ben eden deðerler baðýrýyor ya ben ben miyim?............ben kimim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Musa Sol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.