Ne hayatmýþ be… Bitmez tükenmez gibi görünürken þerit kopuyor aniden Yoruluyor muyum? Yoksa yýpranmak mý desem? Bilemiyorum… Çok güçsüz ve çaresizim, ölüyorum her gün felsefemdeki(!)maneviyattan… Açým, susuzum ama neye kime? Ýyi ki bir kez geliyormuþ beþer dünyaya, Þaþmasýndaki komiklik artardý yoksa. Bakabilmeli insan geleceðine doya doya , Gelecek maddi son manevi baþlangýçta Tutsam yapýþacaðým eteðine. Sarýlýp koklayacaðým ama Beni de çekenler var kendilerine þu koca ve bomboþ dünyada…..
Sosyal Medyada Paylaşın:
clandras Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.