Yalnýzlýk perdesini Hayatým boyunca ben çektim yalnýz Her gün bir þanstý,yeni Güneþ doðar ve batardý Öyle fýrsatlarý teptimki Korktum Sanki böyle yaþamak Yaþamakmýþ
Aðladým gecenin karanlýðýnda Kurtuluþa uzanýrken ellerim Kalktý aradaki perde Rüya mý gerçek mi bilemedim Seni bekledim Beni uyandýrmaný ya da perdeyi açmaný usulca Kurtarmaný bu aradakalmýþlýktan Dayanamýyordum bu da oldu sonunda Usandým. Ýntikamým çalarak oldu uykularýmdan Biraz olsun mutlu etti beni sanki Kaçmak rüyalarýmdan
Yalnýzken duygular keskin Dokunsan aðlar kiþi Neyse ki dokunacak kimse yoktur Bazen itiklemek kendi kendini üzer insaný,bir þeye üzülmek Hiç bu kadar sevdiremez hayatý Kendinin farkýndalýðýnda Yaþamak sevindirir.
Azraili görürüm bazen Hayýr öyle kanatlý deðil Daha çok mide bulantýsý tadýnda Aðlamaya muhtaç bir anýnda Aðlayamamak gibi Ýþte "Yalnýzlýk" çoðu zaman Böyle hissettiriyor insana
Sosyal Medyada Paylaşın:
chaa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.