Dur Deyişimin Ardından
Bir ses duydum, koþtum.
Senin ayak seslerine benziyordu.
Bu adýmlar senin adýmlarýndý.
Aman Allah’ým duruþu da sen!
Tam kapýya yaklaþmýþtým.
Anahtarlarý çýkardý çantasýndan.
Anlaþýlan kapýyý açacaktýn.
Her þeyi duyuyordum,
Kulaðýmý kapýya dayamýþtým.
Bu anahtarlar senin anahtarlarýn,
Kapýyý açýþýn, ardýndan sessizlik,
Sana ait bir sessizlik bu, tanýmaz mýyým?
Bu kesin sensin, yalaným yok.
Bir hayal olsan þimdiye dek uyanmaz mýyým?
Senle hayalini karýþtýracak deðilim ya!
Hayalin hep geceleri gelir, oysa þimdi gündüz.
Hem hayalin hep bana bakar büyük bir aþkla.
Aramýzda iki kapý var, ikisi de baþka.
Kapýlarý görmüyorum sanma!
Birazdan bana da uðrarsýn,
Ya eve hýrsýz girmiþtir,
Ya sigortalar atmýþtýr,
Ya da akvaryumda balýklar ölmüþtür.
Birazdan kapý açýlýr,
Benim kapýnýn zili çalýnýr.
Kapýyý açmasam vay komþularýn haline,
Eðer açarsam vay benim halime.
Yandýk senin anlayacaðýn!
Yalaným yok, korkuyorum senden.
Bu itirafý daha önce de yapmýþtým.
Hatýrlýyor musun, biraz titrek bir geceydi.
Masalý anlatýlan çocuk gibi huzurlu bir uykudaydýk.
Saatin zilini kurmuþsun, zamansýz çaldý, uyandýk.
Geliþinle gidiþin ayný þey deðil, anlatamadým.
Sen gidiyorsun dur deyiþimin ardýndan.
Ben kalýyorum durmadan gidiþinin ardýndan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.