ZORAKÝ SEYYAH
Ki ben ne vakit gitmek geçse aklýmdan
Meczup bir Donkiþot naðmesidir hatýrat
Oysa çok zaman önce
Ölmemiþken sen gözlerimde
Ki dönülmez deðilken yollar
Bir günceydi hepsi
Biraz laf kalabalýðý
Hafiften zaman artýðý
Ýþte yelkensiz gemileri denizlerin
Sinop’tayým
Bin bir biçimde elimde yarý bozuk bir pusula
Daðlarýn ýskalanmýþ lýðýndan denizlerin sessizliðine varýyorum
Diyorsun bir vakit
Gitmeli…
Bak iþte gidiyorum
Oysa sen
Ki sesin hala temizken
Sen bir yol bulup giderken
Ben anýlarý biriktiriyordum gözlerimde
Sesimde bir küfür açýk seçik rüzgâra karýþýyor
Rast gele bir garda
Gecikmiþ trene sövüyorum
Bir yapmacýk gece gözlerimde
Yolcular kaçamak yok kaçak
Ben zoraki seyyah
Sen zoraki sevgili
Ve iþte böyle sevgili ben bir vakit daha uçacaðým
Mavi gökte
Sen bir vakit daha susacaksýn ellerin titreyiþlerde
Ki belki bir gün
Yollar dönülmez olduðunda
Döneceðim sana
Oysa sen…
Sen sýk sýk susan susarken de
Dalga dalga çaðlayan çocuk
Yol buluk yoldaþ bulup ýssýzlaþan
Ben
Ýlk vaktin temiz kalmýþ mavisinde
Zoraki seyyah
Ben þimdi bir yol bulup giderken sende
Þahmeranlar kesecek dilimi
Henüz harap olmamýþ eski þehirlerde
Gözlerimde bir efsaneyken yazýlmýþ
Tüm sevdalar
Akdamar ateþidir avuçlarýmda kalan sesin
Ýþte þehr-i-Ýstanbul
Sarhoþlar sokuluyor usuldan koynuna
Bir þehrin geçkin sevdasýnda
Ben senden uzak neresi varsa
Oraya yol alan sus
Üstelik gözyaþlarýmý býrakýyorum usuldan
Yol üstü rüþvet namýna
Bu gitmeler bir kurþun yükü
Sokaklar avare dilsiz
Yalnýzlýðýn baþkentinde
Bildiðin gibi hep ayný
Hele sensiz bir baþka karanlýk
Ankara
Bir dað bir bulut bir damla kan
Ve bir gece býrakýyorum ardýmda
Ýsyanýn baþkentinde
Beklide ölümler için dönülmez olduðunda yollar
Tüm seyyahlar bir kez daha ölmüþ olacak
Dilleri diþlerinin arasýnda
Ýþte eflatun bakýþlý sevdalar geçiyor
Bir yol üstü
Lokantasýndan
Ben…
Sustum
Suskunluðumda
Yol aldým
Gidiyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.