Anka
Hiç yere konmadý altmýþ kanatlý
ki vurulduðunda
elzem gecenin izbe sessizliðinde
uzak ve yakýn ne varsa aklýn da
sustu
nefesinde kan soluðu taþýyordu
elif kuþaðýnýn
lal soluklu rüzgarlarý esiyordu kanatlarýn da
kaf daðý çok uzaktý artýk
eskiden yazýlmýþ masallarýn kadýnlarýda yoktu þehirde
gözlerinde bir damla kan olduðun yol
sesinde bir avuç kül kalmýþtý herþeyden
söylencesi buydu ankanýn
sýrasýný savdý ve uzunca bir uykuya daldý
GERÝ DÖNÜÞLERÝM 1
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.