KARANLIĞIN AK KINI

Memleketime benzer, benim sevdiðim kadýn;
Bir türlü iflah olmaz, gözü çýksýn inadýn.
Gece, gündüz demeden, sayýklarým adýný...

Saçýmýn aký gibi, benim sevdam beyazdýr ;
Bilmedin; benim gibi seni seven çok azdýr.
Eþkýya geleceðe, açtýn hudutlarýný...

Sevmedim desem küser, sevdim desem darýlýr ;
Rüzgarýn en keskini, saçlarýnda kýrýlýr !
Bize de himmet edip, gersen kanatlarýný...

Ben mi erken gelmiþtim, acep sen mi geç kaldýn ?
Hadi uzat elini, huysuz ve güzel kadýn.
Karlýymýþ kýþlaðýmýz, eyerle atlarýný...

Dönüþü yok bu yolun, son fýrsat ikimize ,
Bilmedik yaþamayý, bari ölsek göz göze ;
Ey ! Ömrümün kadýný, karanlýðýn ak kýný...





Hayrettin YAZICI






Sosyal Medyada Paylaşın: