Güneþ bir gün daha çökmüþtü üzerime saçlarýmda yalnýz baharlar esti derince kim bilir,hangi zaman dilimi sensiz geçmiþti öylece yinede kendimi mutlu hissettim gönlümce.
Kýrýk hayatlar bir bir dökülü vermiþti dilime gözlerimde ansýzýn habersiz gözyaþlarým iþte yüreðim tenhalarda kalý vermiþti sessizce ama yinede mutluluðu hissettim gönlümce.
Soramadým yalnýzlýðý hiç kimselere kala kaldým bazen benliðimle öylece bilemedim ansýzýn kaybolup gidiþleride ama yinede güldüm mutluydum hissizce.
Kopan karanfil misali düþtüm yerlere hep kaldým anlamlarýn içinde,sebepsizce hayat devam ediyordu belki bir þekilde ben yinede,gülüyordum herþeye raðmen gönlümce.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yalnızkaptan1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.