SABAH ŞİİRİ

Sensiz
Ve sessiz,
Kar yaðardý
Gecenin karanlýðýna;
Beyaz
Þaþýrmýþtý.

Aldýrmazdým,
Olup bitene
Sensizliðin çýkmaz sokaklarýna
Vururken kendimi,
Düþlerime
Yüklerdim seni

Yoksa
Boþuna mý
Dað oluþum
Nehir oluþum
Sensiz olamayýþým.

Beklemeli miyim ?
Suskun kaldý yüreðim
Martýlarýn telaþlý çýðlýklarýnda
Bir bitirebilsem geceyi
Sabah gibi seviyorum seni

09.02.2006

Sosyal Medyada Paylaşın: