TEKRAR
Dað gülleri deriyorum karlar içinde,
Kýrmýzý pembeye vurgun,
Kýrmýzý beyaz bir ata binmiþ
Kýrmýzý su gibi durgun.
Ay açýyor sýrlarýný kanma,
Iþýðý acýtýyor tenimi
Gölgem sahile vuruyor
Yakamoz sinmiþ sabýrsýz dalgalarýna
Ceylan gözlerine karýþmýþ baharýn rengi
Sevincimi sýrtlayýp daðlara vuruyorum kendimi
Bulutlarýn izi kalýyor ellerimde
Hep bilmecem, aklýnýn ucunda mýyým ?
Sevgin kök salýyor paslanmýþ yüreðime
Umutsuzluðumla sulanýyor günaþýrý
Fýsýltýlarýyla gizleniyor anýlar
Güne yetiyor sana yetmiyor nefesim
Ýçimin tanýmsýz yarasý kanýyor geceye karþý
Özlemim bir gün seni katmerli bir gül yapacak
Dost gönüllere hatýr koyma
Damarlarýma iniyorsun anlayamýyorum.
Þafak öylesine yakýn ki
Sýrrý dökülmüþ aynalara birazdan güneþ doðacak
En anlamlý tutkularýn uyanacak gözlerinde birazdan
Cam önünde bensiz açarken fesleðenler.
Elbette seninle artacak bende yenilmenin korkusu
Umudunu taþýyacak bayrak gibi ellerim hep
Seni tekrarlýyorsam hep
Seni soruyorsam hep
Parçalý bulutluyum
Anla
Sensiz olmaz
03.10.2006 BURDUR
Sosyal Medyada Paylaşın:
pastoral efemer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.