Gecenin senfonisinde ; ruhun isyan çığlıkları ...

gecenin senfonisinde ; ruhun isyançýðlýklarý ....

gözlerim....
kan þafaðý....
güneþle doðan ..

bir kuþku içimi kemiren ;

kýrýlmýþ gün ýþýklarýma bir perde çekiyordum ,
ertesinde,
ruhu olmayan
bir sürü beden tanýdým ,
gecelerde
kapatýlmiþtý çoðu ,
geri kalanýnýda
ben söndürdüm
gece güne gebe kaldýðýnda ....

býkýlan ve bakýlan arasýnda kalýrken ...
yalýn bir yaþama doðru
araladýðým ,belkide sendin .
olmak ;
her olduðunda yaný baþýmda hissetmek ...

vakitler kapalý bir halde
aymaz bir özentiyle
sarýlýsýn ;
sarýlýyým...
koþudan cýkmis bir kýsrak gibi
kesik kesik solurken
hayata mahkumiyetimi
sana sahipsizliðimin cezasýný
çekiyorum belkide

gecenin en derin köþesindeyim ....
derinlere hapsolmuþ ben
benim içinde hapis kalmýþ bir hayat;
mahsülü ne olabilir ki ?

kendimi boðduðum tütün ;
kendime kustuðum þarabým var.
boðduðum tütün ;kustuðum þarap
merhem olamazken bana .....


sana dokunuþlarým ;
üþeyen bir yüreðin
sahip olduðu yazgýsýný
sana bulaþtýrmamalýyým belkide
suskunum ...
ruhumun içinden geçen
akarsuyun sesiyle beraber ,
tensel yakarýþlarýmýn içinde ,
kana bulanýyorken bedenim ...

deliyim ....

intihar melekleri
yaný baþýmda sýralanmýþ
gülüþüyorlar ...
bir kendime akrep bu yaþam ;
Beraberinde ölümü taþýyorlar.
Kefene bulanmýþ bir yaþamýn iz düþümünde.
Ýçimde patlýyor sessiz çýðlýklarým ,
sessiz çýðlýklarýmý duyuyormusun ?
Uluorta cýplak bir beden atýlý yataðýn üzerinde .....

Hayat kayýp bir anakara oluyor ,
Kafiyesi kayýp bir þiir haritanýn üzerinde
Bir melodi oluyor kirpiklerimin arasýndan boþalan acýlarým
yüzü yok hayatýn
aynalardan yansýyan silik bir siluet
benden vurulu kalan kayýtsýzlýða ...

saklý’m,saklýyým...
sevinç bana kavusmayan ;
senin içinde hapis
ulaþamadýðým ....
sen kutsuyorsun acýmý biliyorum .
Hükümü deliliðe müebbet olan kýrýlmýþ kalem ;
dökük bir þairin hikayesi ;
belkide kendiyle hesaplaþmasýdýr,
yazdýklarým ....
hayata kayýtsýz kalsamda
sana ait minimumlara da
razý olan ben.
Kelimelerden soyunuk
üryan bir halde ateþinle yanacaðým ....
yeniden;
yeniden ...

boyu olmayan hayatýmýn
gölgeleri sararken etrafýmý ,
gecenin kerahat vaktinde
sessizliðin içinde yaklaþýyor düþlerim ...
uyu ...
uyu da ruhuma yolculuk edelim .

Sosyal Medyada Paylaşın: