v e hala YAŞIYORUM
Hayat hatýrasý bir roman gibi
duruyor baþucumda OKUYORUM
iyiler melek ve su gibi berrak
kötüler etrafýmda KORKUYORUM
neyim var ki benim karanlýklarda
hasreti aradým çalýlýklarda
bir yaným olmaz diye çýðlýklarda
öbür yaný beyhude BURKUYORUM
yalnýzlýk çamura sapladý beni
kuytu bir geceye topladý beni
yokluklar devasa kapladý beni
varlýðým hep minnacýk ÜRKÜYORUM
ne gölgede ne de esen yeldeyim
bir vuslatýn dokunduðu teldeyim
çölde serap görmüþ yanar haldeyim
ciðerim kutuplarda ÜÞÜYORUM
hayat mý çok uzun ölüm mu erken
ardýmda ne kaldý sessiz giderken
yakamoz mehtap ve serenat derken
karanlýk bir kuyuya DÜÞÜYORUM
bir baktým hiçbirþey kalmamýþ elde
mutluluk resimde sevgiler dilde
bu kadar sancýyý çektiðim halde
þaþýyorum ve hala YAÞIYORUM
MUSTAFA KUTLU 27.01.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.