MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Vuslat Olmuyor Anne
Sedat Yıldırım

Vuslat Olmuyor Anne




Beni bir sen,birde Rab’bim anladý.
Halimi baþkasý bilmiyor anne.
Daha büyümedim,ben bir çocuðum.
Hasretinle yandým,kül oldum anne.

Senin gidiþinle,karardý Dünya’m.
Kabuslara döndü,her gece rüyam.
Senin için Hak’ka gider hep duam.
Gözlerimden akan,yaþýmsýn anne.

Adým attýðýn o,yerler sýr oldu.
Viran oldu baðýn,bahçen yýkýldý.
Bir zamanlar burda cennetim vardý.
Þimdi hayalinle,aðlarým anne.

Bastýðýn yerler de izin kalmadý.
Mal davasý girdi,huzur kalmadý.
Ben küçüðüm bana,bir söz kalmadý.
Gelip halimizi,bir görsen anne.

Babam þaþkýn, düþtü evlat eline.
Þimdi konuþur hep,hayalin ile.
Dalar gider öyle, eski günlere.
Sana nasýl muhtacýz bir bilsen anne.

Senin ile bitti,köydeki devran.
Eder oldu alem,bizleri seyran.
Bir bilsen ki kaldý,kimlere meydan.
Sende kahrolurdun,görseydin anne.

Ne mal ne mülk asla,yoktur gözüm de.
Dilimde ne var ise,odur özüm de.
Siyah beyaz resmin,durur elim de.
Hasretine vuslat olmuyor anne.

SEDAT YILDIRIM


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.