içimde dul kalabalýklar her birinin gölgesi kendinden aðýr kurumuþ karanfil kokularýný andýrýyor suretsiz kimlikleri
usumun çeperlerine tutunmuþ tepinen garip bir güruh nereye kaçsam? benden önce gelip oturuyorlar dokunsam unufak olacak ruhlarý kanayan parmak uçlarýmda kader çizgileri
kimseler açamýyor zihnimdeki saklý kitabýn sayfalarýný kilit kelimeleri kayýp gizli gömü, kör bulmaca sanki
kimi zaman gökyüzünün karanlýk yüzü çorak topraklarýn aðulu çiçeði mor daðlarýn dumanlý baþý bazen renkli panayýrlarýn çýlgýn hokkabazý bazen de sonsuzluða düþen yýldýzlarýn aðýrlýðý bir zincirin kopan halkalarý kadar daðýnýk usumun karmaþýk telleri...
çýlgýn bir meczup, sanrýsal algýlarým “aþk”mýþ ne umurum! “dünya yuvarlakmýþ” “hiç durmadan dönermiþ” bunlardan bana ne !
tek kavgam kendimle kimse bilmiyor...
yaþam düþ veya gerçek gözümden süzülen damla dilimden düþmeyen kederli naðme kendi içimde nefes alan boðulan küçük bir çocuk
bakmayýn ! belimin iki büklüm oluþuna gülmeyin ! sýrtýmdaki kambura ben bir zamanlar, nice zaferlerin adsýz kahramanýydým...
Þiirime güzel sesiyle ve muhteþem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaþým BENSENO’ya ve güzel yüreðine sonsuz teþekkürler ederim..Her daim Sevgilerimle..Saygýlar........
ayþe uçar 27 /01 /2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
flycan57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.