Kendime hasret yaþadým Bebeklik zarýný patlatarak Hayata ilk adýmlarýmý atarken, Kýbrýs savaþýnda buldum kendimi; Yakýnlarýmýzdan bazýlarý Hasret çýðlýklarý arasýnda Geride eþler ve çocuklar býrakarak Vatan için yolculuk vardý savaþa Ben o yýllarda, Düþünen adam edasýyla, Her þeyi takýyordum kafama Takýyordum takmasýna da, Oyun olunca koþuyordum çamurlara Beþ yaþýma basmýþým bu yýllarda Hayatýn yükü omuzlarýmda, Bazen oðlaklarýn ardýnda Yorulursam hayvan kovalarým Ekin tarlalarýnda; Gözüm daha yeni açýlýyordu Tanýþmadýðým bu koca hayata... Sazlardan yapýlmýþ karanlýk evde Az mý diz çöktüm babamýn yanýna Üç beþ dua öðrenmek için merakla; Babam dürüst adamdý, Kimseye boyun eðmezdi Ekmeði için taþlarý delerdi; Tabi bu ara 411 fiyat motorla Taþlarý taþýyarak tarla çýkardýðýmýz günleri Anýlar arasýnda hatýrladýkça Çocukluðumu silemiyorum hafýzamda... Benim babam dað baþýnda Yalnýz adam kaftanýyla Yorulmamak için çýkmýþtý yollara, Geceleri sürek yapar Gündüzleri hayatý anlatýrdý bizlere, O da iyi görememiþ bu günleri O görseydi beni bu halde þimdi Ýnanamaz oðluna kahrolur giderdi; Çocukken söz vermiþtim Onu incitmeyeceðime, O incinmesin yattýðý yerde... Oðlum çok doðrusun ama Yufka bir yüreðin var Dikkatli ol bu acýma, Acýnacak hale getirmesin seni; Diye öðütlerde bulunurken Ýlkokul yoktu hayatýmda, Abartmýyorum,ben hayatýn çocuðu, Hayata yenilirken anladým bunu... Er meydaný bu yenmekte yenilmekte var, Yenilsemde yaþýyorum inadýna herþeye, Yaþarken yaþamadýklarýma yanýyorum! Babamýn nasihatlerine asýlýrken Arada bir irdelesydim ya! Oðlum karþýndaki söyler dini gibi Sende inanýrsýn imanýn gibi, Evet hep doðru söyledi babam Biz inandýk imanýmýz gibi, Ama karþýdakinin bir çok dini vardý Babam bunlarý bilemedi, O aydýnlýkta yaþamayý severdi Bana da hep aydýnlýlarý öðütledi Çýkmadým babamýn nasihatýndan dýþarý Aydýnlýk kladý içimin her yaný; Bir ipte oynayan bu kadar cambazý Bilemedi babam ama yanýlmadý Türlü türlü hali olan bu kadar varlýðý Düþünerek neden yaþamalýydý; Demek biliyordu, Paranoyak eylemin saçmalýðýný... Benim babam mert adamdý Civarda cömertliðini herkes bilirdi, Uçan kuþ bahçesine tünerdi Kürt Kadir sepeti doldurur giderdi, Davacýlara hazýrlanan çaylar Benim elimden geçerdi, Kuru ekmek yesekte Yumurtlayan bir tavuk Gelen misafire kesilirdi, Tahtýn üstü düðün yeriydi Benim babam böyle biriydi Düþmanlar barýþýr giderdi, Her sözü Kanuni osmaniden derindi; O da baþklarý için kendini yedi Biz baba oðul kendimizi yaþamadýk ki, Kalktýðýmýzda baþklarý Yattýðýmýzda baþklarý Böyle gitti o güzelim yýllar... Dönüp baktýðýmda geriye Hey ahmak oðlu ahmak diyorum kendime, Nedir bu sýrtýndaki heybe Ne var sana ait heybenin içinde, Sen taþýyorsun ama, Baþkalarý koydu üstüne, Dürüstlük dürüstlük diye diye Ömrüm gelip dayandý kabire; Babam býraktý onu bana hediye Kýrmadým onu bu günlere geldim ezile ezile, Oysa ben küçükken baþladým düþünmeye O gün karar verseydim büyümeye Dürüst olmazdým inadýna herþeye Hayatýmdaki yaþamadýðým yýllarý görünce Kahroluyorum kendi kendime, Babam intaharý öðütlemiþ bizlere Dürüstlüðün bedeli buysa, Ýstemiyorum onu alýn sizlere Baþýma gelenlere göðüs gere gere Sabrederek geldim bu günlere, Kahrolasý ahlaksýzlýðýn gölgesinde Dürürstlüðün postunu kim nede! Yemin ediyorum herkese, Kahbeliðin olduðu yerde Kurt gibi saldýrmazsam onlarýn üstüne, Utanç duyarým bu halime, Ýnsan gibi davrananlar içinde Sansar gibi davranýrsam namerdim iþte, Bundan sonraki felsefem böyle biline Yoksa hasret giderim kendi kendime!... Yýl:10.01.2005 Saat:00.30-01.30 Yer:Çengelköy/Ýst EROL KEKEÇ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.