Yoruldum Allah’ým çok yoruldum Bu dünya zindan oldu boðulup kaldým Bir yaprak gibi sarardým soldum Dermansýz ayaklarým kalkmýyor kolum Yalnýzým Allah’ým çok yalnýzým! Anlaþýlmaz çileler nedir bu halim Susamýþ dudaklarým görmüyor gözlerim Yaban ellerde yalnýz bir divaneyim Ýndir Rahmetini sen Kerimsin Kerim Yalnýzým Allah’ým çok yalnýzým! Ne yapýp nerelere gideyim Her adýmda karþýma çýkan kaderim Baðrýma ateþ baðlayýp eridim Herkes gülerken nedir bu kederim Yalnýzým Allah’ým çok yalnýzým! Adým adým çalmadýk kapý koymadým Gece gündüz kaldýrýmlarý saydým Uçan kuþtan bir haber yokladým Bu halimi senden baþka kime açayým Yalnýzým Allah’ým çok yalnýzým! Kahrýmdan týrnaklarýmla yeri kazdým Ahmaklar içinde dilime düðüm çaldým Nedem ki gülsün bu talihsiz kaderim Yuvamdaki bu baykuþu nere savayým Yalnýzým Allah’ým çok yalnýzým! Yoruldum Allah’ým çok yoruldum Yerden göðe tüm sana dualarým Yusuf gibi kuyudur zindaným Ýçin için Yakup gibi aðlarým Yaðmurdan sonra Güneþe nede muhtacým Yalnýzým Allah’ým çok yalnýzým! Kurudu beynim yanmýyor kalbim Deve dikeni gibi yerlere serildim Hayvanlarý bu kullara tercih ederim Allah’ým bunlar mý yüce dediklerin Yalnýzým Allah’ým çok yalnýzým! Karanlýklarý taþýmaz oldu umudum Sevdasýz yaprak gibi kurudum Canýma can kattý yavrularým Onlar deðil, sende benim umudum Yalnýzým Allah’ým çok yalnýzým! Yoruldu Allah’ým çok yoruldu bedenim Rahmetini anlamak için kuþdili öðrendim Yalnýz koyma beni Süleyman’ý beklerim Karýnca gibi uyanýk ve diri nöbetim Ey sevgili! Hudhuttan iyi haber beklerim, Ezildim Allah’ým çok ezildim Senin rahmetini çok özledim Rahmetine susamýþ bir garip neferim Nedir Allah’ým bu çileli halim… Yalnýzým Allah’ým çok yalnýzým! Yýl:04.01.2005 Saat:19.40—20.15 Kuzguncuk/Ýst. EROL KEKEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.