HASTAHANE ÖNÜNDE BİRİ

Nasýrlý ellerine bir sigara tutturmuþ
Sol elinin içini saðýyla didiyordu..
Sabit bir kaya gibi bir kenarda oturmuþ,
Belli ki düþünüyor; dalgýn düþünüyordu..

Kýrlaþmýþ saçlarýný örten bir fesi vardý,
Bezgin bir hali belli,yüzü de deðiþmiþti...
Sanýrým ki dokunsan hýk demeden aðlardý,
Veya aðlamýþtý ki, göz altlarý þiþmiþti...

O beni görmüyordu,farkýnda da deðildi
Öksürünce aniden, irkilip geri döndü,
-Saat kaç oldu? yeðen,deyip gözünü sildi;
-Onikiye biraz var,diyince de döðündü...

Endiþeliydi hemi üzünülü,ürkekti
Sordum ki:hastan mý var? -Evet,yeðen hastam var;
-Kaç gündür kýzým hasta,deyip içini çekti,
-Biraz bekle þurada,öyle dedi doktorlar
+
O üzgün,ben de üzgün, hemi düþünceliydik,
Kime ne diyecektik,kime ne demeliydik...
+
Anladýðým oydu ki,o deðil baþka biri
Heleki varlýklýysa, mayane edilirdi...
+++
Ey memleket evladý,senin deðil hakkýn bu
Seni böyle görenin yüreði burkulurdu,
Babamýz belli bizim,anamýz deðil metres
Üvey evlad deðiliz,üvey olmak bize ters
+
Ne farkeder Hakkari,Iðdýr,Van veya Tatvan
Allah’ýn verdiðini kurtarmaktýr büyük þan,

Ýþte bir örnek beyim,daha binlercesi var;
Çoðu sen gibi yapar,azý ben gibi yazar...
Sosyal Medyada Paylaşın: