İNAT

Bu þehrin günahkar sokaklarýnda
Bir çocuk büyüdü, yýllara inat.
Kurumuþ, çatlamýþ topraklarýnda
Bir umut yeþerdi, dallara inat.

Ne ana ne baba ne yâr ne yavru...
Hepsinden vazgeçti yansa da baðrý.
Kendi öz yurdundan gurbete doðru
Bir yolcu yürüdü yollara inat.

Onun için sükût altýn demekti,
Selamet uðruna sabýr emekti.
Sahte dosttan kötü sözden çok çekti,
Yine de hep sustu dillere inat.

Biliyordu hayat kavgasý zordu,
Davasý uðruna kendini yordu.
Hiç kimseye eðilmedi dik durdu,
Kula kul olmadý kullara inat.

O hep yolcu idi olmadý hancý,
Ne riyakar oldu ne de yalancý.
Dýþlandý, herkese oldu yabancý
Kendiyle dost oldu, ellere inat.


Þener KARA....Karþýyaka/ÝZMÝR..26/01/2011

Sosyal Medyada Paylaşın: