elimde kalan..

Hayat öyle çabuk akýp
gidiyorki avuçlarýmdan,
ne ben yasadýðýmý anlýyorum,
ne de benden neler alýp götürdüðünü.
Benim hayatým bir dizine boncuðun
kopup farklý yerlere daðýlmasýyla baþladý,
onlarýn her birini toplayým bir arada
tutuyum derken, farkýnda olmadan
baþka bir hayatta buldum kendimi.
Sonra bulunduðum yeri unuttum ,
neydi amacým, ne için calýþýyordum,
kimin için vardým ,iþte herþey boncuk
taneleriyle baþladý. Avucumdan kayýp
kaybolan en güzel çaðlarýmdý, gülüþüm,
umudum, benliðimdi. Yani hayatta elimde
kalan sadece bana ait olmayan bir ruh hali ,
elinden oyuncaðý alýnmýþ çocuk gibiyim
lütfen pýnarlarýmý akýtmayýn bir gülüþü çok görmeyin..
Sosyal Medyada Paylaşın: