Heveslerin tükendiði yerde, þiir baþlýyor ve þiirin bittiði yerde bitiyor hayat.
Doludizgin sürerken ruhunu, gün geliyor, bir labirente girdiðini fark ediyorsun aniden. Tüm yollar, birbirine benziyor ve tüm çýkýþlar kapalý... Fareden akýllý olmak anlamýný yitiriyor artýk ve geri de dönemiyorsun. Olduðun yere çöküp, düþünmeye baþlýyorsun. bu deneyin amacýný. Bir nokta geliyor, çýldýracak gibi oluyorsun ve piþmanlýk, alýp götürüyor bütün heveslerini... Heveslerin bittiði yerde, þiir baþlýyor ve þiirin bittiði yerde bitiyor hayat...
(18.04.2000 00.10)
Sosyal Medyada Paylaşın:
uğurdemircan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.