Bazen böyle oluyor iþte. Ýlham denen vefasýz, bir geliyor, bir gidiyor akþamlarý. Ýyi oluyor ama. Deðerini biliyorsun. Senin gibi...
Karlý bir Ankara bayramý. Tek dostumla ve özlediðim yüzlerce þeyle, ömrümün en mutlu bayramý... ve sen kadrolu sevgilim, boynumdasýn yine. Bir öðrenci evinin sýcak rutubeti üstüne...
Bazen böyle oluyor iþte. Herhangi bir sinemada, baþrol kýzýn inanýlmaz sevgisine hayran kalýyorsun ve on dakika arada gözlerini boþaltmak için çýkýyorsun.
Dedim ya bazen böyle oluyor. Zamanýn dar oluyor da yýðýnla þey yapmak istiyorsun. Böyle zamanlarda seni hatýrlýyorum nedense...
Düþünmek istemiyorum ama yine iþ var üç gün sonra. Koþuþturmaca, lüzumsuzluklar... ve yine resmi kâðýtlarla peynir gemisi yürütme çabalarý...
Uzatmak istemiyorum. Ýþte þimdi, boþtayým ve sen kadrolu sevgilim, boynumdasýn yine.
29.1.1998 01.00
Sosyal Medyada Paylaşın:
uğurdemircan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.