BİR AŞK DEDİM KENDİME
kimin insafýna kalmýþ aklým
kendini yýkar duvar diplerinde
süt diþlerimin yerinde azýlar
zaman aðýrlýðýnca üstüme; sazbahar
aþk: hayata geç gelmiþtir
buz tutmuþ hayatýn cümlesiyle
babam kaygan bulut iniverecek yere
çakmayan þimþekti annem
dondurulmuþ yalnýzlýklar içinde
aþk; ikiye katlanmýþ perde çekilmiþtir.
hükümsüz söz intihar yanlýsý
ah kendini göremeyen ayna
elinde dilekçe selama durmuþ salý
aþk tek kiþilik vazgeçiþte
güneþ intihar etmiþtir
“þimdi buradayým “deyiþte
iki kanar bir yanar ayçiçeði
ne aylarý bildi annem
ne bilmesi gerektiðini
aþk;tipiye yeniktir
bir aþk biçtim kendime
doðrunun yanlýþa yenilgisi
þehirler geçirdim bozbahar
kuþlarý silmiþti mevsim
iðneden ipliðe geçmeyen söz
cüzdanýmýn renginde
aþk; ikiye bölünmüþ eksik cümle
alemin cümlesinde
cümlenin belinde
bir kalem cektim üstüme
NEDÝME KÖÞGEROÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nedime Köşgeroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.