þimdi hangi köþesinde dursam
senli bir yola çýkýyor ömrüm
her geçen gün biraz daha
daralýyor bu þehir
hangi sokaðýna girsem
yokluðunun acýsý
yokluðuna aldýrmýyorum artýk
durmadan sana azalýyorum...
artýk çýðlýk atmýyorum
kokunsuz bir gecenin ortasýnda kaldýðýmdan bu yana
hüzünler büyütüyorum gözlerimde
hani utanmasam oturup aðlayacaðým da
öyle iþte...
tam þurama bir sancý gelip duruyor
ellerime bu sevdayý tutuþturduðun günden beri
durmadan sana azalýyorum
yokluðun kadardý varlýðýn oysa
oysa bir düþe batýp çýkýyordum
biraz nefes almalýyým
tut ellerimden...
sevdiðim
sevemediðim
sensizliðine daha kaç vakit dayanýrým...
yokluðuna inat
þiirler söylüyorum her gece
yokluðun kadar çoðaltýp bu sevdayý
durmadan sana azalýyorum
aslýnda
sevda dediðin gözlerine adanmýþ bir dilekti
þimdi...
gözlerine sürgün bir þehrin
hangi köþesine dursam
senli bir yolda tükeniyor ömrüm
durmadan sana azalýyorum...
hadi... gel...
FATÝH ÞAHÝN IÞIK
ÞAHBEYÝT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.