Hayal Kitabı

Hayal Kitabý

sayfalarý kýrýk dökük hayal mahallemizin
noktalamadan hiçbir kapý aralýðýnýn anlamýný
öðleye doðru þarkýlarýmýz olurdu hani kusursuz
hani bahçemiz þahit olurdu çocuðumuzun güzelliðine
ismini unuttuðumuz çok þey yoktu
popülerdi yaþamak
sevmenin baþý da sonu da güz türkülerine aldanmazdý

bu kitaptaki ben deðilim
gözümün önünden gitmeyen
durulmamýþ birbirimizi kýrdýðýmýz
hatýrlayamýyorum geliþini
gittiðinle yaralandým
ama hani yüreðimin söküðünü onaracak
son isteðime nazlanacak
geçmiþ birlikteliðimizin
kuytusu
mazi þöminemize kar tanesi olacak aþk bahanesi
bilmem kaçýncý sayfasýnda þýmarmýþ isteklerimizin

caddeleri severdim yokluðun yoktu
yoksunluðum
þans eseri aradýðýn yapraklanýþ zamaný ben olabilirdim
en çok saat 11’de sevdiðin kahvenin acýlýðýnda
ama ben bu kitapta olamazdým bir türlü
gerçeðimdi sözcükler hayallerine uðrayamazdým

ilk cümlesinde biten bir kahkaha vardý
kapaðýndan yaralanmýþ
kan sýzmýþ sayfalarýna
anlatamamak yiyip bitirmiþ sonrasýzlýklarýný
þiire uzak öyküye yabancý

yýlmamaktý ellerinin normalleþmesi için
düþ kapýlarýndan kurtulmaktý
tüm mücadelem
çýkmak bu kitabýn resimli sayfalarýndan
yalansýzlýðýna kavuþmaktý
belki yavanlaþýrdýn yalýn olman yeterliydi
unutmayý unutmak baþým gözüm üstüne

evimizin üstünde otururdunuz
sokaða dargýn perdelerinizi yalnýz
bana açardýnýz sen açardýn
çocuk yaþta ayrýlýk oyuncaðýmýz olurdu
sobanýn üstünde portakal ve elma kabuklarý
ateþle seviþmek çaðýndaydý mevsimler eksiksiz
gözlerim yalnýz öpmek için kapanmalýydý

kitaplýðýnda tozlanan hayallerini ciltlerdim
beni özenle çýkarýrdýn düþ satýrlarýndan
ilk ve son sayfalarýn býrakýrdý kan revan içinde
kendilerini imlasýz bir boþluða
gerçeðinde imkansýzdým
hayal kitabýndaysa düþ ötesi

ellerinde tuttuðun kitabý
hayallerimle ben doldurdum
yüreðimin mürekkebine daldýrdýðým parmaklarýmla
sana dokunduðum parmaklarýmla
imzaladým ilk sayfasýný ömrümün
seni düþünmemeye yabancý ömrümün


kaðan iþçen
Sosyal Medyada Paylaşın: