Ýfþa
Hasmýmdan hýz alarak
Ey hayat hazlandýrdým seni
Hu demek için sabahýn Rabbine
Ve ölümü yaþamaktan sonra var edip
Hesabý soracak olana
Hasmým iblisten hýz alarak
Yöneldim
Küflü ve kör bir nazarla
Bakmasý aðu olandým
Arlandým
Soy soylayýp boy boylamak
Uzaðý yakýn edip
Sevmenin ikbali olmak için
Aþký seçerek
Kendimi geçtim
Hakkýmdan güç alarak
Ey hayat harlandým seni
Bir iyilik olacaktým
Bir dua hizasýnda durup
Hayýrla anýlacaktým
Dað olacaktým
Sað olacaktým
Yol olacaktým ýþýða doðru
Ama kör deðil
Saðýr deðil
Umutsuz ve suçlu deðil
Günahýn gölgesi hiç deðil
Bayraðýn rüzgarý olacaktým
Bu sebeple saydým
Sevebilmenin en ucuna kadar gittim
Bu sebeple varým dedim
Ey hayat;
Ýnandýðým kadar insaným
Ýnanýldýðým kadar varým
Beni tahammülümün
Ve tahammülsüzlüðümün
Olasý sýnýrlarýn da bekleme
Ey Rabbim;
Beni benden beri tutup
Beni kendimden gafil eyleme
Sana yöneldiðim halime teslimim
Rahmetini esirgeme
Beni hiçbir nefesimde / sensizliðe terk eyleme
Sen her zamana
Ve senin olan her mekana malik olansýn
Beni kemlikle baþ baþa býrakýp / rezil rüsva eyleme
Ey Rabbim;
Aklýmý,ahdimi
Senin razý olmaný murad ettiðim ahvalimi
Sana ifþa ediyorum
Senden gayri hallerimi de
Beni doðrult
Hilkatimi içime sindir
Sessizliðimle söylediðim dualarýmý duyan Rabbim
Beni rahmetinle yargýla