ÖZLEDİM ANNE - Ölüme Giderken -
Gece vakti dolunaya serenat yapmayý özledim anne.
Ýpini koparan uçurtmalarýn heyecanýna tanýk olmayý,
Çocuk olmayý özledim anne…
Cahilliðe kafa tutmayý,
Hakk’a adým atmayý özledim.
Özledim geçmiþimi, bilemediðim geleceðimi,
Yarýnlarýmý özledim anne...
Sonra þemsiyesizken yaðmura yakalanmayý özledim,
Bu þehrin izbe sokaklarýnda…
Kaldýrým taþlarýný saya saya yol tüketmeyi özledim...
Medeniyet dedikleri son diþi sökülmüþ zavallýnýn artýklarýna:
Griye boyanmýþ hortlak misali dikilen binalara bakýp,
Hiç duyulmamýþ küfürler etmeyi özledim anne
Yeþili, maviyi, kýrmýzýyý özledim sonra…
Yere bakmak, yürek yakmak vardý þimdi.
Çoban yýldýzýna bakýp, “Aaah ulan ah!” demek,
Dedikçe dellenmek,
Dellendikçe sevdiðim kýzlarý hatýrlayýp,
Dünyanýn anasýna hiç utanmadan sövmeyi…
Özledim anne…
Hayal etmeyi özledim!
Hatýrlar mýsýn?
Ne çok hayalim vardý benim.
Gökkuþaðýnýn renklerini senin elektrikli süpürgenle çekecektim de,
Nicedir hayalini kurduðun,
Sadece senin olan evini duvarlarýný boyayacaktým.
Sonra sýrf gýcýk gittiðim için beyaz atlý prensin beyaz atýný,
Babamýn ayakkabý boyasýyla karalayacaktým.
Masallarda artýk kara atlý diye bahsedilecekti.
Aklýma geldikçe gözlerim doluyor anne.
Sorarlardý ya hani…
“En büyük hayalin ne?” diye…
Benim kurduðum, suya düþmeye alýþmýþ her hayal büyüktü.
Oysa þimdi onlarda hayal oldu be anne.
Sonra seni özledim anne.
Babamý, kitap okurken görmeyi,
Yaptýðýn patates kýzartmasýndan sen görmeden aðzýma atmayý,
Sen fark edince, “
Bakala… Caným sýkma!” deyiþini,
Sofraya oturduðumuzda,
Babamýn duasýný iþitmeyi,
Kýsacasý benliðimi özledim anne.
Ve o an…
Geldi çattý iþte! Hücremin demir kapýsý gýcýrdayarak açýldý ardýna kadar.
Bir elinde Kur’an,
O hayal dahi edemediðim baþý sarýklý imam göründü iþte.
Beyazlar içinde geçiverdim koridordan,
Adým atmaya mecali yok ayaklarýmýn,
Son nefesimi bir çýrpýda alacak olan,
Tahtadan dar aðacýnýn bulunduðu o mahzende görünüverdi,
Feri sönmüþ yaþlý gözlerime…
Hoþça kal anne…
Hoþça kal baba…
Ve elveda deli çaðlarým,
Elveda…
Elveda koca dünya!
__Yürekistan’lý_A.GEDÝK_24/01/2011__
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdussamedgedik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.