Çay Gülümser Zamana
zakir
Çay Gülümser Zamana
Halka halka dumaný üstünde iken çayýn
Simidinse kokusu aklýný çeler ayýn
Þükrün fotoðrafý olur onlarla manzara
Haset bürür içini kaþanenin sarayýn.
Her nefes huzur sesi her sözse albenili
Bir peri suret bakan alna düþer kekili
Cam sonsuz kam alýr çayý baðrýna basmaktan
Çaya keser aynalar olur yöre çay ili.
Mevsim kýþ yaz fark etmez içlenir her dem demlik
Kâðýt kalemi özler hasetlenir kalemlik
Yârenlik çayla özdeþ gerisi teferruat
Dudaklardaki hasret dost baðýnda sitemlik.
Halkalansýn buðusu ince belli bardaðýn
Meftunu olur çayla tereddütsüz þar daðýn
Kent soylu düþünceler kaynar da semaverde
Yakasýnda gül misal gülümser hep kar daðýn.
Çaya dair ne desek suyun gönlü hoþ olur
Su ateþle barýþýr ünsiyet bir hoþ olur
Damýtýlýr güzellik bir peri merhaba der.
Çaysýz muhabbet tatsýz mekanlarsa loþ olur.
Zamana gülümseyen billûr bakýþlý peri
Odur ýlgarla giden tolgalý huzur eri
Cazibesi kudretten ondadýr pürüzsüz ten
O bizi meftun eden doðduðu günden beri.
Ankara,30.12.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.