hicranýn ruhuma sýktýðý kurþunlardan
sonra
siyah/beyaz süren yaþam
bana
pek neþe sunmaz oldu
ýskalayýp geçtiðim mutluluklarýn
donuk býraktýðý gülüþlerim de
bahtiyar etmiyor
nedendir bilmiyorum ama
üzülmüyorum kaybettiklerime
korkularýmda koyboldu
ve
þimdi hýrçýn güller yetiþtiriyorum
asi topraðýmda
yenilgilerimi unutmuþken
zafer kazanmak umrumda deðil!
resmini cüzdanýmdan söküp
attýktan sonra
koynuma aldýðým hüzünler çaldý
tüm renklerimi
her gün biraz daha soluyorum
senin ki kadar hiç bir ayrýlýk dokunmadý
asi ruhuma
yoldaþ acýlar,
ayakta ölmenin sýrrýný fýsýldarken kulaðýma
sensizliði yudumluyorum
bin kez ölüp
bin kez dirilmeye eþ deðer acýlar bile acýtmýyor
eskiden sensizliði düþünmekten bile korkarken
þimdi
yüreðim;
sensizliðe kürek çekmekte
bir nefese sýðdýrdýðým
tüm yaþanmýþlýklarý düþünürken
gamzendeki uçuk gülüþünü hatýrlar gibi oluyorum
sonra hemen toparlanýyorum
sen,
bileklerimde akan kanla
siyah delhizlere yürüyüp
kayboluyorsun,
gidiþin dokunmuyor narin yüreðime
geçmiþte kalan sevdan kýþkýrtmýyor gönülcaðýzým
sana
ne þiirler
ne acýlý besteler yazmak istemiyorum
hicran neþe,
aþk isyan oldu bana
21/01/2011
gordion
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.