Daha dün Sensiz yürürken adým adým Karanlýk bir sokakta Birden bire ürperdi bedenim Bir daha görmeyecekmiþim sanki seni
Öylesine korku sardýki içimi Usulca bir ses geldi kulaðýma Birden bire etrefýma bakarken Öylesine mahsum ve soluk bir yüz Sanki biliyormuþcasýna Sonu olmayan bir yola doðru adým adým ilerlerken Ýçimde bir his sanki dönmeyecekmiþim gibi Her adým attýðýmda Geri dönüp bakarken Gözlerinde dökülen yaþ oluk oluk akýyordu peþimde Ýçimde bir þeylerin koptuðunu anladým Öylesine acý veriyorduki bana Bir daha görmeyecekmiþim sanki seni
Arkamda bana bakan mahsum yüz Ölümü hatýrlattý bana Bugün doðdum belki yarýn öleceðim Yinede sen kapý çalýrsa ben yokmuþum gibi açma Çünkü ruhum seninle bedenim gitsede Önce gökyüzüne bak usulca seslen bana Anlýma yazýlan kader yazýsý buysa Ayrýlýk günü geldi demektir sen yinede usulca aðlaki Gözyaþlarýn deðsin tenime Çünkü seni çok sevmiþtim
kader bu diyecek bir söz yok Anlýma yazýlmýþsa bu yazý Aðlamanada gerek yok Acý çekiyorsa beden Seven yürek dayanýr... Hüseyin YANMAZ 24/01/2011 Sosyal Medyada Paylaşın:
Tercanlı24 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.