Ýnaçla yola çýktým, geçilmez yoldan geçtim, Bir meyus gönül ile, divane ararým seni. Halimi arzetmeden, dik durmaya azmettim, Derdime derman diye, yarama sürerim seni...
Düþmüþüm yarin yoluna bana Baðdat sorulmaz, Mutluluk, mülkün servetin üzerine kurulmaz Kaþa göze cemale vurguna sözum olmaz. Cananý ruhuyla seven, ten sevmeyen ararým
Doðudan batýya uzanan, güneþ aþýmý yoldur, Ufuklar otesine gözerim bakar yorulur. Görüp te kaçýyorsan bir gün hesap sorulur. Seni herkesten sorar, sönmez ümitle ararým.
Ben kendimden geçerim, vuslat þarabýn içerim, Ferman padiþahýn olsun, daðlar benim gezerim, Ararým seni her yerde, dermaný tüketti dizlerim. Ümit ver bir kelamla, bitmez dermanla ararým.
Mehmet DEMÝREL 24.01.2011 Sosyal Medyada Paylaşın:
m.demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.