DİLİM YOK BENİM
Konuþma da bilmem, dilim yok benim,
Açýlmaya layýk gülüm yok benim,
Ne kadar yansam da külüm yok benim;
Doðmadan savruldum daðdan daða ben...
Kardelen, çiðdem de, lalede ara,
Dolan daðý, taþý, hep sora sora,
Bulamazsan sakýn kalma kusura;
Katýldým, görmedin çoktan çoða ben...
Sen hasta olursun, inleyen benim,
Sesine ses olup, ünleyen benim,
Sular çalkalanýr, çýnlayan benim!
Akýp gidiyorum, yoktan yoða ben...
Her dolunay vakti bakarsan göðe,
Giriyorum ben yürekten yüreðe,
Amacýmýz ulaþmaktý ereðe ;
Teðet geçiyorum çaðdan çaða ben...
Üfle bir nefeste, uslandýr beni,
Giyindir, kuþandýr, süslendir beni,
Göðsüne bu akþam yaslandýr beni;
Düþeyim gül açmýþ baðdan baða ben...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.