ÜSTÜME ALACAĞIM!..
Peþpeþe düþtü tetik mermiler saðnak saðnak;
Cephaneyi namluya ben sürmedim de yeter…
Bu sabah bakýþýnda iþlenen cinayeti;
Üstüme alacaðým ben vurmadým de yeter…
Aþkýna ibadete yetmezken geceleri;
Dört dörtlük sitemine sýðdýrdýn niceleri;
Bin ordu kuvvetiyle donatýp heceleri;
Üstüme alacaðým ben yormadým de yeter;
Biraz okþa ruhumu neden inadým inat;
Dilinde aþka geldi yazdýðýn bütün heyhat;
Sanki suçlu arýyor köþe, bucak kainat;
Üstüme alacaðým ben sormadým de yeter…
Ýçimde gezinirken iflah olmaz bir acý;
Sol yanýmdan yapýþtý durduk yerde o sancý;
Þafakta evsahibim sallanan daraðacý;
Üstüme alacaðým ben kurmadým de yeter…
Yürek yandý kül oldu bahtiyar közlerinde;
Ahrete yolcu olsam biletim gözlerinde;
Sana kar bana zarar verdiðin sözlerinde;
Üstüme alacaðým ben durmadým de yeter…
Ali ALTINLI – 23/01/2011
Saat: 23:07
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.