ANADAN BABADAN
Bilmese de doðmuþtu o da, ana olmak için anadan,
Bilmiyordu ama, beþ yaþýnda yetim kalmýþtý babadan…
Neyse ki ben doðuncaya kadar mahrum kalmamýþ anadan,
Çekmemiþse de çile babadan, çok çekmiþ Salih babadan...
Dört kýz, iki erkek kardeþlermiþ ayný anadan, babadan,
Evermiþ Tahir eniþtesi, kalmýþtý ya yetim babadan...
Babam da talihsiz, öksüzmüþ anadan, yetimmiþ babadan,
Anam da Salihsiz evlilik olmaz sanmýþ, kanmýþ anadan...
Böyle imiþ kýsmet evlenmiþler, yoksun olarak babadan,
Yaþayacaklardý, doðmuþlardý yoksul olarak anadan…
Bir,iki derken, üç erkek, bir kýz doðurmuþ anam babadan,
Bense tekne kazýntýsýyým, doðmuþum iyi ki cabadan…
Yaþamýþlar çileli bir yaþam, yok ki anadan babadan,
Dolaþmýþlar gurbet, altý boðaz, tek gelir devlet babadan...
Olmaz ki helal, haramdýr; yok ki zaten yan gelir cabadan,
Emdiðimiz anadan sütler HELAL lokmalar da babadan…
Dolup da vadesi gelince ecel, önce olduk babadan,
Bilmiyorduk ki, dört yýl sonra da olacakmýþýk anadan...
Kalmamýþ ki onlara, kalýr mý bize anadan babadan,
Mal, mülk; varken ar, namus, mirastýr bize, anadan babadan...
ÞAÝRcik, Ahmet Necat UCUR, 22 ocak 2003 Bozüyük
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.