ve keskin bir koku kanattý ruhu dut kovuklarýnda sararmýþ limoni tatlara yapýþmýþ eller kapadý perdeleri..
ve bir sýklet sarmýþtý an/ýn zanna kapýlmýþ endiþelerini..
ayaklarýný unutmuþtu þehrin en yüksek binasýnýn önünde..
müjganý andý gözlerini süzdü... renkler parlýyordu gecenin kraliçesinin elinde sýrtýnda atlas bir þal.. yanarak ördüðü geceye yürüyordu...
birbiri ardýnca iniyordu yaðmur damlalarý. yeþil zümrütle takas edildi gök yakutla ve bir uhrevi sessizlik sararken boþaldý gökyüzü.. yere düþerken inceldi damlalar..
23/01/2011 ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.