BENİM ŞİİRİM
Oturup düþünsün benim þiirim,
Ne aðlasýn, ne de baðýrýversin.
Gurbet, hasret, hikmet pýnarlarýndan
Geçip son visâle sevgiyle ersin.
Ýnsanýn çok yönlü duygularýnda,
Buluversin o da bir küçük liman.
Geleceði, dünün göðüslerinden,
Þiirimle emip büyüsün zaman!
Soylu bir geçmiþin mirasçýsýyým,
Divanlar keþfimde anahtar benim.
Fikirle hissimi kucaklar dünyam,
Hilkâtin sýrrýna açýk yüreðim...
‘Ýçgüdü, dýþ tesir ve çýlgýn hayâl’,
Kalemime þükür belâ olmadý,
Ýlâhi idrâkin saltanatýna,
Bunlarla þiirim yol da bulmadý.
Mayamda deryâdil bir heyecan var,
Öncelikle beni bana koþturur.
Kendimi buluþun yorgun zevkine,
Sonsuz bir koþunun kahrýný vurur...
Aþkýnda kendimi bulma gayreti,
Bir sentezin mermerine renk olur.
Gönlümdeki sýrrý keþfeden Tevhid,
Telkin çizgisinde kendini bulur!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhsin İlyas Subaşı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.